Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2013

«Τα Φραγκόσυκα» Εκδοση Β'

                             Κυκλοφορεί σε νέα έκδοση
                         «Τα Φραγκόσυκα»
Με σημαντικές βελτιώσεις και προσθήκες νέων κεφαλαίων, κυκλοφόρησε σε δεύτερη έκδοση το βιβλίο «Τα Φραγκόσυκα» του Μιχαήλ Στρατουδάκη.
Στα νέα θέματα που προστέθηκαν, αξίζει να προσεχθούν  οι:
1ον  Οδηγίες για τους καλλιεργητές κάτι σπάνιο για την χώρα μας αφού η εκμετάλλευση είναι νεοείσακτη και οικονομικές προσφορές για παραγωγούς και τον τόπο.
2ον   Θεραπευτικές ιδιότητες  για ασθένειες όπως, Διαβήτης ΙΙ, Χοληστερίνη, ενίσχυση Ανοσοποιητικού συστήματος και, κυρίως πρόληψη, με σειρά από πρακτικές συνταγές.
3ον Μαγειρικές συνταγές  από καρπούς και «φύλλα», θαυμάσιες σε γεύση και ευεργετικές  για τον ανθρώπινο οργανισμό.
Και φυσικά πλήθος επιστημονικών πληροφοριών, οι οποίες δεν υπάρχουν σε κανένα σύγγραμμα στην Ελλάδα, μεγάλος αριθμός πρακτικών οδηγιών γύρω από τα φραγκόσυκα και την χρήση αλλά και  την διατήρηση ή εκμετάλλευση, την ετυμολογία της φραγκοσυκιάς, (μοναδική έρευνα) την ακριβή χρονολογία αφίξεως στην Ευρώπη,  την χρήση της για παραγωγή βιοαερίου, την φραγκοσυκιά στην Λογοτεχνία, κριτικές αναγνωστών για την πρώτη έκδοση, προσπάθεια για το Ρεκόρ Γκίνες και δεκάδες άλλα ενδιαφέροντα.
Στις 500  πολύχρωμες σελίδες του, εμπερικλείεται μια  πολυεπίπεδη εγκυκλοπαιδική αναφορά για την φραγκοσυκιά  και τα τεράστια οφέλη της. Μεγάλα οικονομικά οφέλη για τους χρήστες και για τον τόπο, παραγωγή ζωοτροφών, αμυντικό μέσο στις διαβρώσεις των εδαφών, μέγα αντιπυρικό όπλο, χλοοτάπητας κατά των φαλακρών λόφων ή εδαφών. «Το φυτό του μέλλοντος», που θα μας σώσει από πολλές στερήσεις, ένεκεν της επερχομένης ξηρασίας. Οι Έλληνες πρέπει να αγαπήσουν το φρούτο αυτό και να επιδιώκουν επιμόνως  την χρήση του.Όσοι δε αγαπούν το Ελληνικό κρασί, μπορούν να πίνουν άφθονο και η φραγκοσυκιά θα τους βοηθά να φεύγει η τυχόν  μέθη.
Ένα Βιβλίο  όπλο σε κάθε αγρότη  και σ’ όποιον θέλει μια καλλιέργεια  βοηθητική για ενίσχυση του εισοδήματός του, αλλά εξ ίσου  απαραίτητο  και σε κάθε Ελληνική Οικογένεια.
Περισσότερες πληροφορίες στο τηλ. 6944710 937 ή 2610 521732 ή www.fragosika.gr
Στοιχεία για την Φραγκοσυκιά
Επανακυκλοφόρησε το βιβλίο  του Μιχαήλ Στρατουδάκη «Τα Φραγκόσυκα» Επιστημονική και Πρακτική θεώρηση φυτού και καρπών, έργο μοναδικό στην Ελλάδα για την φραγκοσυκιά, τους καρπούς της και τα οφέλη της, οικονομικά, θεραπευτικά, περιβαλλοντικά. Περιέχει πληθώραν πληροφοριών, για το  μέχρι προ τινος άγνωστο από πλευράς εκμεταλλεύσεως φυτό στην Ελλάδα. Μετά την κυκλοφορία του βιβλίου,  άρχισε δειλά – δειλά να γίνεται γνωστό, να καλλιεργείται και τώρα έχει πάρει αύξουσες διαστάσεις. Το προτιμούν όχι μόνον οι κατ’ επάγγελμα αγρότες, αλλά κάθε ένας που έχει κάποιο κομμάτι χέρσου γης, θέλει να φυτεύψει φραγκοσυκιές, ώστε να έχει ένα  πρόσθετο έσοδο, άκρως επιβεβλημένο στις ημέρες μας. Και στην  περίπτωση αυτή δεν θα διαψευσθεί ο στόχος τους. Πέραν των οικονομικών ωφελημάτων έχει και δεκάδες άλλων προσφορών.
Το επίσημο όνομα
 Το επίσημο όνομα της φραγκοσυκιάς είναι Opuntia ficus - indica, Οπούντια η ινδική συκή. Δυστυχώς δεν έχει αντίστοιχο όνομα στην Ελληνική Γλώσσα όπως όλα τα φυτά και τα ζώα! Πρέπει αμέσως οι ειδικοί να το βρούνε.
Προέλευση
Η φραγκοσυκιά κατάγεται από το Μεξικό. Μετήχθη στην Ευρώπη από τους Ισπανούς μεταξύ των ετών 1521 – 1523, όταν ο Fernando Cortes κατέλαβε το Μεξικό. Στις Μεσογειακές χώρες διεδόθη ταχέως για τους γλυκείς και εύγευστους καρπούς της.
Εξοικείωση
Όσο και αν ηχεί κάπως παράξενο, πρέπει να εξοικειωθούμε με την φραγκοσυκιά και να μάθομε πως
Να συλλέγομε τα φραγκόσυκα
Να τα καθαρίζομε  
Να τα τρώμε
Να τα μεταφέρομε 
Να τα διατηρούμε
Να τα αγαπήσομε  
Να τα εκμεταλλευόμεθα

Καρποί
Ο καρπός της φραγκοσυκιάς έχει σχήμα απιοειδές, ωοειδές, ή υποσφαιρικό πεπλατυσμένο περί την κορυφή ένθα σχηματίζει βοθρίον. Είναι γεμάτος γλωχίνες (αγκάθια) στο περίβλημα, (επικάρπιο), φυόμενα καθ’ ομάδας σε μικρές αποστάσεις επί της επιφανείας του, καθώς και στην στεφάνη (κορυφή) του καρπού. Πρόκειται για ένα μέσο αυτοπροστασίας από τους εχθρούς.
Είναι σαρκώδης, κίτρινος ή κοκκινωπός, εδώδιμος. Έχει σάρκα γλυκιά, χρώματος πορτοκαλί έως υποκίτρινο στην αρχή της ωριμάνσεως και κοκκινωπό προς κοκκινόμαυρο κατά την υπερωρίμανση. Καταναλώνεται νωπός, αφού αποφλοιωθεί. Έχει γεύση ευχάριστη, γλυκιά, δροσιστική, εξαιρετικώς εύγευστη και εύχυμη. Επίσης ο καρπός είναι ραξ ή ράγα.
Συλλογή καρπών (Χρονικές στιγμές)

Η συλλογή και ο καθαρισμός αποτελούν τα δύο πιο «ακανθώδη» εμπόδια, ώστε κάποιος να απολαύσει τα φραγκόσυκα.
Προκειμένου να συλλέξομε φραγκόσυκα, είτε για επί τόπου κατανάλωση, είτε για μεταφορά στο σπίτι πρέπει να γνωρίζομε και εφαρμόζομε τους παρακάτω βασικούς κανόνες.
α) Πριν την ανατολή του ηλίου. 
Και αυτό για τον εξής κύριο λόγο. Το πρωί, τα αγκάθια του καρπού από την νυκτερινή υγρασία, έχουν κάποια χαλαρότητα. Δεν είναι σκληρά, χωρίς αυτό να αποκλείει τον άμεσο κίνδυνο να εισχωρήσουν στα χέρια, αν τα πιάσομε χωρίς προφύλαξη.
β) Μετά την δύση του ηλίου. 
Αυτό είναι πιο σχετικό από την προηγουμένη περίπτωση.
γ) Να υπάρχει άπνοια.
Εκτός από τον ήλιο, στην σκλήρυνση των αγκαθιών, από την νυκτερινή ελαστικότητα, συντελεί και ο αέρας.
Καθαρισμός
Μεγάλο εμπόδιο στην χρήση των καρπών αποτελούν τα αγκάθια, αλλά και ο καθαρισμός, ο οποίος  παρ’ όλα αυτά είναι απλός και γίνεται με τρεις κινήσεις όπως δείχνει το γράφημα. Για τα αγκάθια πολλοί  είναι οι τρόποι να απομακρυνθούν. Υπάρχει και σχετικό  μηχάνημα.


Τρόποι συλλογής
Πολλοί είναι οι τρόποι με τους οποίους μπορεί
κάποιος να μαζέψει τα φραγκόσυκα.
Χαρακτηριστικώς αναφέρομε μερικούς απ' αυτούς.
1. Με τίναγμα
2. Με καλύπτρα.
3. Με γάντια.
4. Με το χέρι. 
5. Με πρακτικά μέσα.
Οικονομικές δυνατότητες
Στόχος των Ελλήνων καλλιεργητών της φραγκοσυκιάς είναι ο  προσπορισμός κέρδους. Αυτός είναι δεδομένος από την πρωτογενή παραγωγή αλλά και από την δευτερογενή που  πρέπει να θέσουν σαν στόχο όλοι. Η διάθεση των καρπών δεν  πρέπει να είναι ο μοναδικός προσδοκώμενος πόρος. Η δευτερογενής διαρκεί όλον στον χρόνο. Και από εδώ προβλέπονται πολλαπλά κέρδη όπως κτηνοτροφές, γλυκά, μαρμελάδες, ποτά. Πρέπει όλα να τα εκμεταλλευτούμε με προσοχή και επιμονή.
Θεραπευτικές ιδιότητες
Θα προτάξομε αυτές που επιστημονικώς έχουν διαπιστωθεί μετά από 25 χρόνια Πανεπιστημιακών ερευνών στο Μεξικό, στο Τέξας, στην Αριζόνα στο Ισραήλ. Οι μελέτες απ’ αυτών ανέρχονται σε πολλές εκατοντάδες. Πρόκειται για τις ασθένειες
Διαβήτης τύπου ΙΙ, Χοληστερίνη και για την μεγάλη συμβολή στην ενίσχυση του Ανοσοποιητικού Συστήματος. Πέραν αυτού είναι όπλο προληπτικό αλλά και θεραπευτικό:
-Για καρδιακά νοσήματα.
-Κατά πνευμονικών παθήσεων
-Καθαρτικό του εντερικού και ουροποιητικού συστήματος
-Χωνευτικό
-Αντικαρκινικό
-Για την υπερλιπιδαιμία και την παχυσαρκία. 
-Ως διουρητικό 
-Κατά της υπερτροφίας του προστάτη, 
-Κατά της φλεβίτιδας και
- Κατά της μέθης.
Τα άνθη και τα κλαδώδια («φύλλα») χρησιμοποιούνται ως διουρητικά, αντισπασμωδικά, αντιδιαρροϊακά, αιμολυτικά, καθώς για καταπολέμηση της ψαμμιάσεως, ήτοι άμμου στα νεφρά, και της νεφρίτιδος!  Στην Λαϊκή θεραπευτική του Μεξικού και των γύρω χωρών αναφέρονται περισσότερες από 90 ασθένειες που προλαμβάνονται  ή και θεραπεύονται.
Στο βιβλίο αναφέρονται πρακτικές θεραπευτικές συνταγές.
Δεν έχει αναφερθεί ποτέ καμία τοξικότητα από την χρήση τους.
Μαγειρικές  συνταγές
Μεγάλη καινοτομία και επιτυχία του βιβλίου πρέπει να θεωρηθεί η παράθεση μαγειρικών συνταγών από κλαδώδια  «φύλλα»,  και καρπούς. Οι μαρμελάδες και τα γλυκά κουταλιού είναι θαυμάσια. Τα γεύματα εδεσματικά, πέραν της  μεγίστης θρεπτικότητάς τους. Παρατίθενται μερικές δεκάδες συνταγών και παρακαλούνται όσοι αγοράσουν το βιβλίο να τις δοκιμάσουν.
Προστασία του περιβάλλοντος
Πολλές  χώρες   έχουν  την φραγκοσυκιά σε πρώτη προτεραιότητα. Στην Ελλάδα υπάρχει γενική άγνοια γύρω από το φυτό παρ’ όλο που πρόκειται:
Ø  Για φυτό  αντιδιαβρωτικό και αντιπλημμυρικό.
Ø  Ως ανάχωμα σε επικλινή μέρη και βουνοπλαγιές.
Ø  Γιατί σκεπάζει τα γυμνά βουνά και αντέχει πολύ στην ξηρασία.
Ø  Γιατί δεν χρειάζεται πολύ κόπο και έξοδα στην καλλιέργεια, ώστε  να δώσει τους νόστιμους καρπούς της.
Ø  Χρειάζεται  περιορισμένη ποσότητα νερού.
Ø  Είναι  μόνιμη εστία πρασίνου ακόμα και σε ερημικά μέρη
Ø  Είναι Αντιπυρικό όλο - φράγμα
Μετά τις πυρκαγιές σαν πρώτα μέτρα κατά των πλημμυρών, κατασκευάζονται  κορμοδέματα  και κλαδοπλέγματα όπως συγκρατηθούν όσο το δυνατό περισσότερες φερτές ύλες και όμβρια ύδατα. Αλλά και να προφυλαχθούν κατοικίες στις υπωρείες των βουνοπλαγιών, από τυχόν κατολισθήσεις. Οι φραγκοσυκιές κάνουν και  τις δύο αυτές ασχολίες.
Το φυτό του μέλλοντος
Εκτός από την μεγίστη προστασία του περιβάλλοντος και την διαρκή πράσινη εικόνα στα ξηρά και άνυδρα τοπία,  η Φραγκοσυκιά έχει και ένα  σημαντικότατο πλεονέκτημα. 
Είναι το φυτό του μέλλοντος. Λόγω των ραγδαίων κλιματικών αλλαγών,
 ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΦΥΤΟ  ΠΟΥ ΘΑ  ΕΠΙΒΙΩΣΕΙ, όταν πολλά άλλα θα έχουν εξαφανισθεί από το φαινόμενο του θερμοκηπίου. 
Οι ειδικοί επιστήμονες προβλέπουν  πως αν δεν ανατραπεί  ο επικίνδυνος ρυθμός του θερμοκηπίου, μέσα στα προσεχή 30 χρόνια  θα έχει ερημοποιηθεί το (80%) της υπαίθρου στην Ανατολική Μεσόγειο!! Από την πλευράν αυτήν η φραγκοσυκιά λόγω της ανθεκτικότητάς στην ξηρασία θα αποτρέψει την πλήρη ερημοποίηση  και θα αποτελέσει ανάχωμα στο δυσάρεστο αυτό φαινόμενο. Πρέπει όμως από τώρα να λάβομε τα μέτρα μας, γιατί όταν την αναζητήσομε ως τροφή και φρούτο ίσως είναι πολύ αργά!! 
Γι’ αυτό ας την συνηθίσομε από τώρα και ας φυτέψομε παντού φραγκοσυκιές.
Σπουδαιότητα του έργου
Την μεγάλη σημασία του βιβλίου αποτυπώνουν ανάγλυφα οι κριτικές για την πρώτη έκδοση, μεταξύ των οποίων και Καθηγητές Πανεπιστημίου που δίδασκαν το μάθημα για την φραγκοσυκιά, αλλά και άλλοι διανοούμενοι, συγγραφείς κλπ.
Ο Ελληνικός Λαός πρέπει να αγαπήσει το φυτό και να επιδιώκει τα οφέλη του.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΞΙΟΤΙΜΟ ΚΥΡΙΟ ΣΤΡΑΤΟΥΔΑΚΗ ΠΟΥ ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΜΑΣ ΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ

Πως αντιμετώπιζε ο Ιπποκράτης τον καρκίνο - Η Ιπποκράτειος Αντικαρκινική Άμυνα – Το Μυστικό του Αιώνα!

Αμυγδαλέλαιο λαμβάνεται από τους καρπούς του αμύγδαλου. Πλούσιο σε βιταμίνες Α, Ε, Β1, Β2, Β6, Β17 και ιχνοστοιχεία.
Η βιταμίνη Β17 δεν είναι βιταμίνη. Είναι η παλιά ονομασία της αμυγδαλίνης.
Η αμυγδαλίνη είναι το πικρό συστατικό των αμυγδάλων και μια πιθανή τοξίνη αφού μπορεί να απελευθερώσει κυανίδη στον οργανισμό. Η αμυγδαλίνη θεωρείται ότι έχει αντικαρκινικές ιδιότητες, αλλά αυτό δεν έχει αποδειχθεί επιστημονικά.
Έχει υποστηριχθεί, ότι με τον αποκλεισμό των πικρών ουσιών – μόνο ηδονή και ευχαρίστηση στο λάρυγγά μας είναι το σύνθημά μας – αποκλείσαμε μια από τις 4 βασικές γεύσεις: αλμυρό, ξινό, πικρό, γλυκό.Πολλοί έχουν απορρίψει και το ξινό και έχουν επιλέξει το αλμυρό και το γλυκό. Έτσι έχει χαθεί η ισορροπία. Ο Ιπποκράτης τόνιζε την ισορροπία, επηρεασμένος από τον πατέρα της ελληνικής ιατρικής τον γιατρό Αλκμαίωνα. Αυτός θεωρείται η κορυφή της ελληνικής ιατρικής γιατί πρώτος αυτός ασχολήθηκε με την ανατομία και φυσιολογία και διατύπωσε ως εξής τις αντιλήψεις του για την υγεία και την αρρώστια, που υιοθέτησε και ο Ιπποκράτης:
«Εκείνο που διατηρεί την υγεία είναι ισομερής κατανομή και ακριβής μείξη μέσα στο σώμα των δυνάμεων (= ισονομία) του ξηρού, του υγρού, του κρύου, του γλυκού, του πικρού, του ξινού και του αλμυρού.
Την Αρρώστια την προκαλεί η επικράτηση του ενός (=μοναρχία). Η θεραπεία επιτυγχάνεται με την αποκατάσταση της διαταραχθείσας ισορροπίας, με τη μέθοδο της αντίθετης από την πλεονάζουσα δύναμη».
Οι αντιλήψεις αυτές τις βρίσκουμε ακέραιες στον Ιπποκράτη. Η ακριβής μείξη, η ισονομία, η συμμετρία, η αρμονία, βρίσκονται στη βάση των δογμάτων των Πυθαγορείων και του Ιπποκράτη.

Γράφει χαρακτηριστικά ο Ιπποκράτης:
«Μέσα στον άνθρωπο υπάρχει και το πικρό και το αλμυρό, το γλυκό, το ξινό, το στυφό και το άνοστο και… τα συστατικά αυτά όταν αναμειγνύονται και ενώνονται μεταξύ τους, ούτε φαίνονται ούτε βλάπτουν τον άνθρωπο. Όταν όμως κάποιο απ΄ όλα διαχωριστεί και μείνει μόνο του τότε φαίνεται να προκαλεί βλάβη.»
Αν τρώμε πολλά γλυκά και υδρογονάνθρακες και έχει γίνει το σώμα μας σοκολάτα και Ζαχαροπλαστείο, έχει επέλθει ανισορροπία. Η επικράτηση των γλυκών σε βάρος του πικρού θα το πληρώσουμε και μάλιστα ακριβά. Οι όγκοι είναι γεμάτοι από ζάχαρη.
Αυτό απέδειξε ο Warburg. Το 2001 ένα ιατρικό συνέδριο στην Καρλσρούη της Γερμανίας, επιβεβαίωσε την παροιμία: «ότι είναι πικρό στο στόμα, είναι καλό στο στομάχι». Τονίστηκε ότι οι πικρές ουσίες, συμβάλλουν αποφασιστικά στη συνολική διαδικασία της πέψης.
Οι κινήσεις του στομάχου και του εντέρου εντείνονται και επιταχύνεται η προώθηση της τροφής. Διεγείρουν την έκκριση χολής και παγκρέατος, βελτιώνουν την πέψη των λευκωμάτων, πρωτεϊνών και λιπών.
Μειώνεται η αίσθηση του φουσκώματος και εμποδίζονται οι διαδικασίες ζύμωσης και σήψης που συντελούνται στο έντερο. Μέσω της βελτίωσης απορρόφησης της βιταμίνης Β12, οι πικρές ουσίες υποστηρίζουν την παραγωγή αίματος, προάγουν την απορρόφηση των λιποδιαλυτών στοιχείων, όπως και του σιδήρου. Οι πικρές ουσίες υποστηρίζουν και τη δημιουργία βάσεων (αλκαλικό υψηλό ΡΗ) στον οργανισμό. Και δρουν μ΄αυτό τον τρόπο ενάντια στην υπεροξείδωση του αίματος.
Κανόνας 1ος: Σε περίπτωση συστηματικής λήψης των πικρών ουσιών,
1) δυναμώνει το συκώτι.
Το συκώτι θέλει πικρά για να λειτουργήσει. Η χολή που παράγεται στο συκώτι είναι πικρή. Πως λοιπόν θα έχουμε παραγωγή πρώτης ποιότητας χολής, να διαλύει τα λίπη, αν δεν τρώμε πικρά; Τροφοδοτώντας με ζάχαρη το συκώτι δεν παράγουμε πικρή χολή.
2) Βελτιώνεται ο μεταβολισμός και με τον τρόπο αυτό μειώνεται και η χοληστερίνη.
Με τα πικρά μειώνονται και οι τιμές του σακχάρου. Ο καθένας το καταλαβαίνει. Το σάκχαρο προέρχεται από την κατάχρηση υδατανθράκων, όχι από την κατάχρηση πικρών ουσιών και η θεραπεία γίνεται με τα αντίθετα, έλεγε ο Ιπποκράτης.
Πικρές ουσίες, όπως η Clucosonalat Sinigrin, είναι αντικαρκινικές. Πως δρουν οι πικρές ουσίες;
Η περίπτωση του βερίκοκου.
Το κέντρο για τον καρκίνο είναι το συκώτι. Να το διατυπώσω διαφορετικά. Το συκώτι είναι για τον καρκίνο, ότι η καρδιά για το κυκλοφορικό. Το συκώτι είναι το κέντρο. Δυνατό συκώτι διώχνει τον καρκίνο.
Ζαχαροποιημένο και σοκολατοποιημένο συκώτι ίσον καρκίνος.
Η άμυνα και ο τερματοφύλακας του οργανισμού εναντίον του καρκίνου βρίσκονται στο συκώτι και το συκώτι θέλει πικρά για να λειτουργήσει σωστά, να αποθηκεύσει τις βιταμίνες. Γιατί δεν παρουσιάζεται καρκίνος στο λεπτό έντερο;
Ρωτήστε κάποιο γιατρό. Πολλοί δεν γνωρίζουν. Άλλοι απαντούν το ΡΗ, η μεγάλη ποσότητα γ – σφαιρίνης (επηρεάζεται από το σελήνιο), ή λόγω της ταχείας διέλευσης… Η απάντηση βρίσκεται στο γεγονός, ότι – σύμφωνα με τη φυσιολογία- στο λεπτό έντερο χύνονται οι εκκρίσεις της χολής και του παγκρέατος που κάνουν αλκαλικό το ΡΗ του λεπτού εντέρου.
Τα παγκρεατικά ένζυμα (θρυψίνη, χυμοθρυψίνη) και η χολή, είναι βασικής σημασίας για το περίεργο γεγονός, ότι στο λεπτό έντερο δεν εμφανίζεται σχεδόν ποτέ καρκίνος. Ο συνδυασμός και των δύο.
Γιατί και στο πάγκρεας και στο χοληδόχο πόρο εμφανίζεται καρκίνος; Να θέσω διαφορετικά το ερώτημα. Αν είναι το ΡΗ ή η γ-σφαιρίνη η αιτία που το καρκίνου του λεπτού εντέρου είναι πρακτικά 0, γιατί δεν αυξάνουμε τις γ – σφαιρίνες ή δεν διορθώνουμε το ΡΗ του οργανισμού σε αλκαλικό;

Ας θυμηθούμε τον Otto Warburg:
1) μεγάλη κατανάλωση γλυκόζης (γαλακτικό οξύ),
2) έλλειψη οξυγόνου,
3) χαμηλό (όξινο) ΡΗ.

Η τριάδα των χαρακτηριστικών των καρκινικών κυττάρων.
Πράγματι στο λεπτό έντερο υπάρχει αλκαλικό ΡΗ. Τα ένζυμα είναι πολύ ευαίσθητα. Η θερμοκρασία τα καταστρέφει εντελώς. Για να έχουμε λοιπόν πολλά ένζυμα, πρέπει να καταναλώνουμε ωμές τροφές. Έτσι θα ανεβάζουμε το επίπεδο των πεπτικών ενζύμων του εντέρου και θα έχουμε περισσότερα παγκρεατικά ένζυμα.
Κανόνας 2ος: Τουλάχιστον το 50% των τροφών ενός καρκινοπαθή πρέπει να είναι ωμές, για άριστη λειτουργία των παγκρεατικών ενζύμων.
Πώς το κουκούτσι του βερίκοκου σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα;
Η Β17 που περιέχεται στο κουκούτσι του βερίκοκου, στα πικραμύγδαλα και τα αμύγδαλα, αποτελείται από δύο σάκχαρα (γλυκόζη) ένα βενζελδαύδη και ένα κυάνιο συνδεδεμένα μεταξύ τους. Όπως ο καθένας γνωρίζει, το κυάνιο είναι υψηλά τοξικό και σε μεγάλες ποσότητες θανατηφόρο.
Όμως σ΄αυτή τη φυσική του μορφή είναι χημικά αδρανές. Υπάρχει μία ουσία, που μπορεί να ξεκλειδώσει το μόριο της βιταμίνης Β17 και να απελευθερώσει το κυάνιο του βερίκοκου. Η ουσία αυτή είναι το ένζυμο beta glucosidase (βήτα γλυκοσιδάση), που το καλούμε, το ένζυμο που ξεκλειδώνει.
Όταν η βιταμίνη Β17, έρχεται σε επαφή μ΄ αυτό το ένζυμο, όχι μόνο απελευθερώνεται το κυάνιο, αλλά και η βενζελδαϊδη, η οποία είναι πολύ τοξική από μόνη της. Αυτές οι δύο ουσίες μαζί έχουν δηλητηριώδη ισχύ 100 φορές περισσότερο απ΄όσο κάθε μια χωριστά. Αυτό καλείται συνεργιστικό αποτέλεσμα.
Ευτυχώς, το ένζυμο αυτό δεν βρίσκεται οπουδήποτε στον οργανισμό μας σε επικίνδυνο βαθμό, εκτός από τα καρκινικά κύτταρα. Κάποτε δε 100 φορές περισσότερο απ΄ότι στα περιβάλλοντα υγιή κύτταρα. Αποτέλεσμα:Το δηλητήριο που απελευθερώνεται από το κουκούτσι του βερίκοκου και του αμύγδαλου στοχεύει στα καρκινικά κύτταρα και μόνο και τα σκοτώνει.
Υπάρχει επίσης ένα άλλο ένζυμο, που καλείται ροδανάση. Το ονομάζουνε προστατευτικό ένζυμο, για την ικανότητά του να προστατεύει και να ουδετεροποιεί το κυάνιο μετατρέποντάς το σε υποπροϊόντα ωφέλιμα για την υγεία. Αυτό το ένζυμο απαντάται σε μεγάλες ποσότητες σε κάθε σημείο του οργανισμού μας, εκτός από τα καρκινικά κύτταρα,τα οποία δεν προστατεύονται.:
Με λίγα λόγια η ροδανάση προστατεύει τους ιστούς από το κυάνιο ενώ δεν υπάρχει στα καρκινικά κύτταρα. Β γλυκοσιδάση απελευθερώνει το κυάνιο που σκοτώνει τον καρκίνο. Βρίσκεται στα καρκινικά κύτταρα, δεν βρίσκεται στα υγιή. Προσοχή εδώ. Ένα παράδειγμα από την ιστορία.
Οι επιστήμονες γνωρίζουν πως το αντίδοτο στη δηλητηρίαση από κυάνιο, είναι η ζάχαρη. Αναφέρεται στην ιστορική απόπειρα δολοφονίας με κυανιούχο κάλιο κατά του Ρασπούτιν, μισητό πρόσωπο στην προεπαναστατική Ρωσία.
Μολονότι ο Ρασπούτιν δηλητηριάστηκε με κυάνιο, δεν έπαθε τίποτα, διότι το κυανιούχο κάλιο είχε τοποθετηθεί μέσα σε γλυκά και σε κρασί. Αν και η δόση ήταν μεγάλη παρουσίασε ελάχιστα συμπτώματα δευτερεύοντα της δηλητηρίασης, όπως λόξυγκα, σιελόρροια κ.λ.π. Η ζάχαρη είχε εξουδετερώσει τη δράση του πολύ δραστικού δηλητηρίου. Τη λεπτομέρεια αυτή δεν τη γνώριζαν οι επίδοξοι δολοφόνοι.
Ας φανταστούμε λοιπόν σήμερα έναν καρκινοπαθή που έχει καταναλώσει μεγάλες ποσότητες γλυκών, αναψυκτικών, ποτών, πατάτας, ή που η διατροφή του περιλαμβάνει κυρίως υδατάνθρακες, αν είναι δυνατόν να πάθει κάτι με λίγα κουκούτσια από βερίκοκα, όπως τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ είπαν, ακολουθώντας τα κελεύσματα των κυρίων τους στου Μεμόριαλ.
Όπως δεν έπαθαν οι Χούντζας, όπως λέει η παράδοσή μας με το μυλωνά, όπως επιστημονικά το ανέλυσε ο Krebs με τη ροδανάση και τη Β γλυκοσιδάση, τα κουκούτσια από βερίκοκα είναι απολύτως ασφαλή.
Αρχίζουμε σε περιπτώσεις διαγνωσμένου καρκίνου με 5 την ημέρα, την πρώτη βδομάδα., με 10 τη δεύτερη και χωρίς περιορισμό στη συνέχεια. Η όρεξη, η πέψη, ο μεταβολισμός, θα βελτιωθούν.
Τα βερίκοκα είναι φρούτα εποχής και τα προμηθευόσαστε από το μανάβη της γειτονιάς. Από αυτό το αντικαρκινικό φάρμακο όχι μόνο δεν κερδίζουν οι φαρμακευτικές εταιρίες, αντίθετα ζημιώνουν.
  • Κλείστε τα αυτιά σας στα παπαγαλάκια των φαρμακευτικών εταιριών.
  • Τρώτε άφοβα κάθε μέρα από Λίγα κουκούτσια βερίκοκου και αμύγδαλα.
  • Πίνετε χυμό σιταρόχορτου που είναι πλούσιο σε αμυγδαλίνη.
Κανόνας 3ος: Τα καρκινικά κύτταρα έχουν όξινο (χαμηλό ΡΗ).
Το ΡΗ το ισορροπεί το ασβέστιο η βιταμίνη D, το μαγνήσιο, το κάλιο, το βόριο. Το λεμόνι, βοηθά στην απορρόφηση του ασβεστίου. Καταναλώνετε πολύ λεμόνι κάθε μέρα, όπως συστήνει η αντικαρκινική δίαιτα Μοερμαν στην Ολλανδία. Τρώτε χέλια (τεράστια πηγή βιταμίνης Δ 5000 ΙΘ (μονάδες) στα 100 γραμ. .
Φρούτα, ειδικά σταφύλι (τεράστια πηγή καλίου). Λαχανικά (μπρόκολο, λάχανο, μωβ – άσπρο) καρότα, λαχανίδες (τεράστια πηγή αφομοιώσιμου ασβεστίου), βλήτα (επίσης τεράστια πηγή ασβεστίου, βορίου), μαϊντανό (ειδικά για καρκίνο του πνεύμονα, ρόκα (ειδικά για καρκίνο των νεφρών), ραδίκια (με το ζουμί τους).
Κανόνας 4ος: Η υποξία (χαμηλό οξυγόνο), είναι χαρακτηριστικό της καρκινογένεσης.
H χλωροφύλλη δίνει το οξυγόνο στα φυτά. Σύμφωνα με το μεγάλο γιατρό Max Gerson (7) που θεράπευσε τον νομπελίστα Αλμπερτ Σβάϊτσερ και αποδεδειγμένα 50 καρκινοπαθείς σύμφωνα με τις ακτινογραφίες τους πριν και μετά τη θεραπεία.
Οι πράσινοι χυμοί, τουλάχιστον 5 την ημέρα, δίνουν το απαιτούμενο οξυγόνο και υγεία στα κύτταρα.
Έχουμε έτσι απόπτωση (θάνατο, κυτταρική αυτοκτονία) των καρκινικών κυττάρων. Οι χυμοί της τσουκνίδας, φύλλων ελιάς , σέλινου, μαϊντανού και καρότου παίζουν σημαντικό ρόλο.
Ο Gerson μάλιστα, χρησιμοποιούσε ειδικό, αποχυμωτή, για τη διατήρηση όλων των θρεπτικών συστατικών. Όταν παρουσίασε τις ανίατες περιπτώσεις στο Κογκρέσο με όλα τα αποδεικτικά στοιχεία που τις συνόδευαν (εξετάσεις, ακτινογραφίες κ.λ.π.). Αντί να τον συγχαρούν, άρχισε ένα ανελέητο κυνηγητό εναντίον του.
Έτσι δρουν οι φαρμακευτικές εταιρίες. Καταδιώκουν την αλήθεια. Τα ίδια έγιναν και στη Γαλλία με τον Μπελανσονί, γιατρό του προέδρου Μιτεράν κ.λ.π.
Κανόνας 5ος: Τρώτε άφθονο σκόρδο και κρεμμύδι μέχρι «σκασμού».
Σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα.
Γιατί τεράστιες ποσότητες; Υπάρχουν πολλοί σκουπιδιάρηδες στον οργανισμό μας που τον καθαρίζουν από τις τοξίνες και τα δηλητήρια. Το γκλοκουρονικό οξύ, είναι ένα απ΄ αυτά. Έχετε ακούσει κάτι για την εξέταση Β-γλυκουρονιδάση; Ρωτείστε το γιατρό σας.
Στα βιβλία της καρδιολογίας αναφέρεται ως εξέταση στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό και πως συναντάται υψηλή σε σε αδενοκαρκινώματα, λεμφώματα, καρκινώματα από πλακώδη κύτταρα κ.λ.π. Τι κάνει η γλυκουρονιδάση; Καταστέλλει τη σύζευξη μεταξύ τοξίνης και του σκουπιδιάρη γλυκουρινικού οξέως με αποτέλεσμα οι τοξίνες να παραμένουν στον οργανισμό.
Όσο περισσότερο σκόρδο και κρεμμύδι καταναλώνουμε, τόσο περισσότερο καταστέλλεται η δράση της β-γλυκουρουνιδάσης και αποβάλλονται οι τοξίνες από τον οργανισμό.
Το ασβέστιο παίζει επίσης σημαντικότατο ρόλο στη μείωση της δραστηριότητας της β-γλυκουρονιδάσης. Από την άλλη μεριά το γλυκουρονικό οξύ χρειάζεται μήλα μπρόκολα, ραπάνια, λάχανο (ειδικά μωβ), χαμομήλι.
Επίσης τα κρεμμύδια μειώνουν σημαντικά τη γλυκόζη, όσο και την απάντηση της ινσουλίνης στη γλυκόζη. Το γλυκουρανικό οξύ συζεύγνυται με τη χολερυθρίνη από το ένζυμο UDT GT και απεκρίνεται στη χολή. Έχουμε καλύτερη λειτουργία της χολής και του συκωτιού.
Ο γιατρός Χαβάκης έγραφε πως στην Τρασυλβανία, όπου οι κάτοικοι που στη διατροφή τους έχουν μεγάλη θέση τα κρεμμύδια, ο καρκίνος είναι σχεδόν άγνωστος. Επειδή η δράση των κρεμμυδιών στο σάκχαρο είναι γνωστή και στην ιατρική (βλέπε Βιοϊατρική, Κλινική Χημεία Ευάγγελος Σπανός, τόμος Α, σελ. 9).
Είναι αδιανόητο, οι καρκινοπαθείς και οι διαβητικοί να μην τρώνε πολλά κρεμμύδια. Ειδικά αν οι διαβητικοί τρώνε αρκετά φρέσκα κρεμμύδια, πέφτει ο δείκτης του σακχάρου.
Επίσης αν κάθε πρωί στίβουν ξερά κρεμμύδια και πίνουν μισό φλιτζάνι πέφτουν αισθητά η χοληστερίνη και το σάκχαρο. Ο δεύτερος ρόλος του κρεμμυδιού είναι ότι παρεμβαίνει στην τυροσίνη κινάση. Το κρεμμύδι, το μήλο και το γκρέιπφρουτ, περιέχουν κουερσετίνη, ένα βιοφλανοειδές. Η κουερσετίνη είναι σημαντικότατη, γιατί σταματά τη δράση μιας κατηγορίας ενζύμων που λέγονται κινάσες της τυροσίνης.
Tα ένζυμα αυτά βρίσκονται στην κυτταρική μεμβράνη και στο εσωτερικό της και όταν ενεργοποιούνται εντέλουν τα καρκινικά κύτταρα να διασπαστούν και έτσι προκαλούνται οι μεταστάσεις. Για να μην δίδονται εντολές διαίρεσεις του κυττάρου και έτσι να αποτρέπονται οι μεταστάσεις, το μήνυμα είναι: τρώτε άφθονα κρεμμύδια. Υπάρχουν φάρμακα για την αναστολή δράσης της τυροσίνης κινάσης (Τυροφωστίνες).
Ο στόχος των φαρμακευτικών εταιριών είναι σαφής: Θαυμάζουμε το Gleenvec ή τις τυροφωστίνες. Θαυματουργό το Gleenvec, καταπληκτική η επιστήμη! Μπράβο! Εμείς κερδίζουμε και οι καρκινοπαθείς είναι ευχαριστημένοι.! Κουβέντα όμως για το κρεμμύδι, που είναι το φυσικό Gleenvec. Πείτε μου!
Είχε άδικο ο Ιπποκράτης , όταν έγραφε:
«Πιστεύω, ότι για να ασκήσει αποτελεσματικά το επάγγελμά του ένας γιατρός, είναι ανάγκη να γνωρίζει και μάλιστα να προσπαθήσει σκληρά να μάθει, όλα τα περί φύσης, δηλαδή ποιά επίδραση ασκούν στον άνθρωπο, ή τροφή, το ποτό και οι διάφορες συνήθειες σε κάθε άτομο ξεχωριστά. Δεν αρκεί να νομίζει απλά, ότι το τυρί είναι κακή τροφή, επειδή προκαλεί πόνο σε όποιον καταναλώνει μεγάλες ποσότητες. Πρέπει να μάθει, τι πόνο προκαλεί, για ποια αιτία και για ποιο, από όσα υπάρχουν μέσα στο σώμα είναι ακατάλληλο. Γιατί υπάρχουν πολλές άλλες τροφές και ποτά που είναι από τη φύση τους βλαβερά και επιδρούν στον άνθρωπο με ποικίλους τρόπους. Κάποιοι μπορούν να φάνε μεγάλες ποσότητες τυρί, χωρίς να τους πειράξει καθόλου. Αντίθετα τονώνει θαυμάσια όσους ωφελεί. Άλλοι όμως το αφομοιώνουν δύσκολα. Οι οργανισμοί είναι διαφορετικοί. Η γνώση αυτών θα θεράπευε τον άνθρωπο από τις αρρώστιες».
Το ερώτημα παραμένει. Έχουν σήμερα γνώσεις οι γιατροί για τη θεραπευτική αξία των τροφών; Τι διδάσκονται για τη θεραπευτική τους δύναμη; Έχει άδικο ο Ιπποκράτης;
Κανόνας 6ος: Περιορίστε την Αποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης (ODC). Η Αποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης είναι το ένζυμο κλειδί στη σύνθεση των πολυαμινών και παίζει σημαντικό ρόλο στη διαίρεση και ανάπτυξη του κυττάρου. Επανερχόμαστε στο μεγάλο ρόλο του συκωτιού.
Η εξίσωση, συκώτι = καρκίνος και καρκίνος = συκώτι, παίζει και εδώ το ρόλο της. Η αποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης, είναι ηπατικό ένζυμο. Αν το σταματήσουμε, σταματούμε και την ανάπτυξη των όγκων.
Η αποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης κάνει πολύ παρέα με την ινσουλίνη. Είναι στενές, πολύ στενές φιλενάδες. Επιρεάζοντας τις πολυαμίνες, προκαλούν αύξηση των όγκων, μεταστάσεις, αύξηση του βάρους. Επίσης ο συνδυασμός ινσουλίνης με σωματομεδίνες (IGF1 και IGF 2) είναι θανατηφόρος. Οι σωματομεδίνες (IGF1 και IGF 2) μοιάζουν με την προϊσουλίνη και παίζουν σημαντικότατο ρόλο στη ρύθμιση του πολλαπλασιασμού και της λειτουργίας των κυττάρων.
ΣΕ υποκλυκαιμία, σχετιζόμενη με όγκο η (IGF1) είναι υψηλή. Ο όγκος έχει καταναλώσει όλο το σάκχαρο και ζητάει και άλλο. Γι΄αυτό έχουμε υπογλυκαιμία. Η IGF1, είναι ο κύριος παράγοντας για τη διέγερση των λιποκυττάρων, επιτάχυνση της ανάπτυξης των όγκων και πρόκλησης φλεγμονών. Η ινσουλίνη συνοδεύεται από την IGF1, που διεγείρει την κυτταρική ανάπτυξη. Μεγάλη αύξηση της ινσουλίνης και των σωματομεδινών, διεγείρουν την αύξηση των καρκινικών κυττάρων, αλλά και την ικανότητά τους να κάνουν μεταστάσεις (8). Μεγάλη κατανάλωση ζάχαρης, συνδέεται με αύξηση της ινσουλίνης με την παρέα της IGF σε μια προσπάθεια του οργανισμού να ρίξει το σάκχαρο. Τη σκυτάλη μετά την ινσουλίνη, παίρνουν οι σωματομεδίνες και αποκαρβοξυλάση της οπνιθίνης. Αποτέλεσμα: Μεταστάσεις, αυξήσεις των όγκων.
Ας δούμε μερικές έρευνες.
Η S. Hankinson της ιατρικής σχολής του Χάρβαρντ, απέδειξε, ότι από μια ομάδα γυναικών, ηλικίας κάτω των πενήντα, εκείνες με το υψηλότερο IGF, είχαν εφτά φορές περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν καρκίνο του μαστού (ομάδες ερευνητών από το Xάβαρντ, το Mac Gill κ.λ.π. έδειξαν το ίδιο αποτέλεσμα στον καρκίνο του προστάτη με 9 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα στους άνδρες που είχαν ψηλές σωματομεδίνες (10). Άλλες μελέτες έχουν δείξει παρόμοια αποτελέσματα στον καρκίνο του παγκρέατος, του παχέος εντέρου, των ωοθηκών κ.λ.π.
Πως μειώνουμε την ινσουλίνη και τις φίλες της τις σωματομεδίνες; Κόβοντας με το μαχαίρι στους καρκινοπαθείς γλυκά, πατάτες, ψωμιά και γενικά τις επεξεργασμένες τροφές. Η εξέταση ινσουλίνης και σωματομεδινών (IGF1 και IGF2) είναι απαραίτητες. Έρευνες έχουν δείξει, ότι η πλήρης αποχή από τροφές πλούσιες σε υδατάνθρακες μειώνει θεαματικά τα επίπεδα ινσουλίνης και IGF.
Για την αναστολή της ODC (αποκαρβοξυλάση της ορνιθίνης), το σκόρδο, το τσάι, το ρόδι ο χυμός από φύλα ελιάς, τα καρύδια, τα κρεμμύδια, τα κεράσια και όλα τα πικρά παίζουν σημαντικότατο ρόλο.
Όταν πέσουν η ινσουλίνη και οι σωματομεδίνες, ο οργανισμός αποβάλλει τα σάκχαρα. Το σώμα – ζαχαροπλαστείο, διώχνει τον καρκίνο πετώντας τα στοιχεία που τον θρέφουν.
ΠΗΓΗ: schizas.com